Social distancing leert ons vele lessen. Lessen over samen zijn met anderen, lessen over alleen zijn, maar ook lessen over in het nu zijn. Want of je nu wil of niet, je leeft nu. Niet morgen, niet gisteren, maar vandaag.
Gisteren is voorbij, dat is geweest. Daar kan je niet meer aan veranderen. Dat met je accepteren voor wat het is en niet te lang bij stil staan. Gedane zaken nemen immer geen keer. Wat geweest is, geweest. Zo kan ik nog wel even door gaan. Allemaal clichés en heel erg waar.
Morgen is er nog niet. Wat dan gebeurt, dat weet je niet. Dat kan je wel proberen te raden, maar zeker weten doe je het niet. Zeker nu niet. Wat er gaat gebeuren staat niet vast. Het enige dat we weten is dat we tot en met 28 april thuis zitten, met of zonder gezin om ons heen. Maar hoe we dit tijd gaan doorbrengen weten we niet.
Vakantie plannen, gaat ook niet. We weten nog niet hoe de situatie er tegen die tijd uit zal zien. Kunnen we dan op reis? Kan dat alleen in eigen land? Kunnen we de grens over? Wie zal het zeggen. De tijd zal het leren.
Het enige dat we zeker weten is wat er nu gebeurd. Nu op dit moment, over vijf minuten kan alles al anders zijn. Ik weet dat ik nu een blog zit te schrijven en dat ik hem als ik klaar ben op de website wil zetten. Maar of dat lukt, wie zal het zeggen.
“Yesterday’s the past, tomorrow’s the future, but today is a gift. That’s why it’s called the present.”
Zeker wanneer je kinderen om je heen hebt, wordt je gedwongen in het nu te leven. Zij kijken niet verder dan het nu. Soms bedenken ze wat ze gaan doen wanneer ze met hun huiswerk klaar zijn, maar ze denken er nog niet over na wat ze later gaan doen.
Ik heb inmiddels wel geleerd dat ik nu mijn kind help met zijn schoolwerk en dat er straks tijd is om aan mijn eigen werk te zitten. De ene keer gaat het samen en de andere keer, zoals vandaag, lukt dat niet. Niet erg, ik neem het zoals het komt. Deze dagen moeten we veel los laten en flexibel zijn. Ik maak een planning voor de week en zorg dat ik aan het einde van de week af heb wat ik wilde doen.
Heb je moeite om in het nu te komen, dan heb ik een paar kleine oefeningen voor je:
- Steek een (het liefst) witte kaars aan. Zet hem voor je op tafel neer en kijk hoe de vlam brandt. Focus je volledig op de vlam. Laat je gedachten los, besteed er geen aandacht aan. Kijk naar de vlam. Doe dit zo’n 5 minuten. Wanneer je dit wat vaker hebt gedaan, zal je merken dat je het langer vol kan houden.
- Ga kleuren, tekenen of knutselen. Zoek op internet een kleurplaat en ga kleuren. Het kleuren uitzoeken en de herhalende beweging van het kleuren zorgen ervoor dat je in het nu komt en alles even vergeet. Zelf eerst iets tekenen en dat in kleuren heeft hetzelfde effect. Je kan natuurlijk ook met verf en een kwast paaseieren gaan schilderen! Knutselen heeft hetzelfde effect als kleuren of tekenen.
- Bewegen brengt je ook terug in het hier en nu. Doe yoga, ga dansen of wandelen, het maakt eigenlijk niet uit wat. Het belangrijkste is dat je uit je hoofd in je lijf komt.
Verder zorgen mediteren, lezen of gewoon voor je uit staren ook dat je even terug in het nu stapt. Gewoon even zijn is soms alles wat er nodig is. Geef iemand of jezelf even een knuffel en ben er gewoon even. Geniet van het moment.
Leef vanuit je hart.
Liefs,
