Imbolc is hét feest voor de mensen die niet van de winter houden. En voor mensen die in januari in een dip(je) raken. Want Imbolc is het feest dat de lente aankondigt. Het feest van hoop langer licht, warmere dagen en nieuw groen.
Het begin van de winter en de donkerste dag van het jaar is op 21 december, vlak voor kerst. En omdat december een maand vol feest is, eerst Sinterklaas, daarna kerst en oude en nieuw, hebben de meeste mensen niet in de gaten dat de dagen kort en donker zijn. Pas in januari worden de dagen als komt die realisatie.
De derde maandag in januari wordt vaak blue Monday genoemd en mede omdat de dagen kort en donker zijn. Na alle feesten in december vallen mensen ook in een gat. Samen zijn met anderen is niet voor de hand liggend en dat stemt mensen somber. Het duurt ook even voordat de vakantie weer komt en net als het zonnige weer.
De maand januari verloopt de laatste jaren ook regenachtig en donker. Geen koude vries dagen waarop de zon schijnt, maar bewolkte dagen met druilerig weer. De herfst lijkt te duren tot de lente eindelijk begint. Maar wie goed op let in eind januari, begin februari zal hoop ervaren.
Dit jaar kon je het al halverwege januari zien. Het eerste nieuwe groen stak zijn hoofdje boven de grond uit. Dat was de tijd dat de eerst sneeuwklokjes boven de grond kwamen. Wanneer je nu rond kijkt zie je ook al de sprietjes van de krokussen boven de grond uit komen. Kijk maar een goed tussen het (nog steeds) groene gras.
De sneeuwklokjes zijn de eerst aankondiging van het voorjaar. De belofte dat er verandering aan komt. De belofte van meer groen en mooie gekleurde bloemen. De belofte van langere en lichtere dagen. De belofte van warmere dagen en dat de winter bijna voorbij is. Heb je daar wel eens bij stilgestaan?
De dagen van vorst en sneeuw behoren nog steeds tot de mogelijkheden. Maar ze zijn geteld. Je zou bijna kunnen afstrepen naar de zonnige, warmere dagen. Maar nog even geduld, de natuur moet nog wakker worden. De hoop is daar en die hoop mag je vieren.
Imbolc betekend letterlijk in de buik en in de buik van Moeder Aarde gebeurt nu veel. Bloembollen die wortel schieten en hun groene sprieten de grond uit duwen. Bomen en struiken die langzaam in de knop komen. De dieren die langzaam wakker worden uit hun winterslaap. Zaden ontkiemen en zullen weldra planten worden. Maar nog even geduld.
Het langzame ontwaken van de natuur, het mysterie in de buik van Moeder Aarde en de belofte van betere tijden, dat vieren we met Imbolc. Imbolc leert je letten op de kleine dingen en ervan te genieten. Het is een wat meer ingetogen feest dat je met familie of vrienden kan vieren. Maar je kan ook heel goed alleen Imbolc vieren.
Vorig jaar heb ik Imbolc subtiel gevierd door bloembollen in huis te brengen en met mijn verjaardag, ik vier mijn verjaardag meestal met Imbolc, Imbolc brood te serveren. Ik bracht ook de Imbolc kleuren in mijn huis en maakte mijn kinderen attent op de ontwakende natuur. Geen groot feest, maar ik heb er wel bewust bij stil gestaan.
Leef vanuit je hart.
Liefs,
