Met een euforisch gevoel stond ik gisteravond op van mijn kussen. Ik had net de online maanviering afgerond en het was een prachtige viering geworden. Ondanks dat het online was, was het intiem, persoonlijk en was er een groot gevoel van samen.
Vorige week maandag ontstond het idee diep in de nacht. Terwijl ik wakker lag, realiseerde ik me hoe ik een lang gekoesterde droom in deze tijd van thuis zitten toch uit kon laten komen. Bijna alles gaat nu online, dus waarom de maanviering niet!
De ideale situatie voor een maanviering is met zijn allen buiten rond het vuur. Samen buiten onder het licht van de maan gesprekken voeren, werken aan het thema van de maan en mooie inzichten krijgen. Helaas wat het mij tot op heden niet gelukt om dat voor elkaar te krijgen. Een goede locatie ontbrak namelijk nog.
Een maan viering rond een vuur is heel intiem en persoonlijk. Je zit samen in de cirkel en er heerst een groot gevoel van saamhorigheid. Maar hoe ga je dat nu via je laptop bewerkstelligen? Hoe kan je iets wat op afstand is toch intiem, persoonlijk en saamhorig maken?
Dat was best een uitdaging. Het begon met het maken vaan een mooi sfeer aan mijn kant. Ik besloot bij mijn altaar te gaan zitten. Op mijn altaar brandde ik kaarsen wen wierook. Het licht werd daardoor warm wat al een fijne sfeer geeft om naar te kijken. De wierook was meer voor mijn eigen beleving, die geur kon ik helaas niet via de laptop mee sturen.
Daarna heb een cirkel getrokken om mijn altaar, mezelf en de laptop. Een cirkel is een heilige plek waar een heks haar maanviering doet of andere rituelen. Met het trekken van de cirkel zorg je dat de energie op die plek geconcentreerd word en mooi en krachtig is. Je geeft er ook een doel aan om het beste uit het ritueel te halen. Je ervaart het fysiek als een muur van warmte die je een gevoel van geborgenheid geeft.
Die warme muur van energie had ik dus om de laptop staan. Dat voelde goed en dat was zelf bij de ontvangers te merken. De warmte, kracht en geborgenheid straalde door naar de ander deelnemers. En daarmee was de sfeer gezet voor de viering.
Het gaf een veilig gevoel waarin iedereen kwetsbaar durfde te zijn. Er ontstonden mooie gesprekken en er was een gevoel van gelijkheid. Alles wat naar boven kwam werd gedeeld en ontvangen zonder oordeel. Er werden vragen gesteld en beantwoord. Iedereen deed mee.
Tijdens het ritueel groeide de warmte letterlijk en figuurlijk. Vesten gingen uit en handen en voeten werden lekker warm. We gloeiden. We droegen liefde uit naar dat wat kwetsbaar is en wat we de winter door willen helpen. Dat was zwaar, maar die emoties hoorden erbij.
De viering was mooi en kwetsbaar. Met rode wangen en gapende deelnemers na de laatste meditatie. En de tevreden blikken in hun ogen vertelde me dat het goed was. Samen hadden we iets moois neergezet en een prachtige avond beleefd. Zo eentje die je eigenlijk niet wil beëindigen, maar waarvan je weet dat het tijd is om het te beëindigen.
30 December ga ik het weer doen. Dan ga ik weer de live online maanviering organiseren. Deze keer voor de Maan van de Aanvang. En dan gaan we dromen, plannen dromen voor het nieuwe jaar. Doe je dan ook mee?
Leef vanuit je hart.
Liefs,
