De tranen prikte al de hele ochtend achter mijn ogen. Ik dacht dat mijn hormonen een spelletje met me speelde, dus liet ik het in eerste instantie voor wat het was. Een dagje vol zelf medelijden zou het worden en daar beruste ik maar in. Totdat ik die ene e-mail las en alle ik alle puntje kon verbinden.
Vorige week was al een paar keer de quote: “dat wat je nodig hebt zit al in je” tegen gekomen. Maar het kwartje wilde nog niet echt vallen. En toen ik vandaag zwaar melancholisch wakker werd, baalde ik. Daar had ik nou even geen zin in. Ik wilde positief zijn, bevlogenheid voelen en geïnspireerd zijn. Ik plan was om mooie dingen neer te zetten, niet om me een dag zielig te voelen. Ik was ongesteld geworden, dus legde ik de oorzaak van mijn gemoedstoestand maar bij mijn hormonen neer.
Maar zo simpel was het niet, er bleef iets aan me knagen. Ik ging mediteren en vroeg om inzicht in mijn eigen staat van zijn. Ik wilde me beter voelen. Natuurlijk krijg je zo’n inzicht niet meteen geserveerd, dat duurt even. Soms zelf dagen of weken. Wel kreeg ik de inspiratie om wat voor mijn persoonlijke spirituele ontwikkeling te doen. En toen ik daarvoor mijn e-mail opende, viel mijn ook op een bericht.
Ik opende het. Ik las het. Ik liet die paar regels binnen komen. En toen ging de lamp branden en gingen en duizend bellen af! De mist verdween en alles werd duidelijk. In de e-mail werd geschreven over de betekenis van de maand oktober. Deze maand is de maand is de maand voor spirituele reflectie, voor het opladen van je batterijen en om je opnieuw te verbinden met je doel in het leven. De maand waarin de sluier tussen onze wereld en de wereld van onze voorouders op zijn dunst is. De maand voor meditatie en divinatie. Een maan om naar jezelf te kijken.
Niet zo gek dus dat ik melancholisch gestemd ben, het hoort erbij. En die realisatie was genoeg om de stemming te laten verdwijnen. Het accepteren dat het gevoel er mag zijn en het er laten zijn gaf inzicht in mijn eigen situatie. Blijkbaar staat mijn gevoel dicht bij de natuur en de jaarlijkse natuurlijke cyclus. Zonder dat ik me ervan bewust was, ben ik ermee verbonden. Wanneer ik nu terug kijken op wat ik de laatste dagen heb gedaan dan kan ik de puntjes makkelijk verbinden. Ik leeft toe naar het einde van de maand. Naar de dag waarop we onze voorouders herdenken en eren. De dag om kinderen te zien en te waarderen als onze toekomst, oftewel Halloween of Samhain.
Eigenlijk leef ik gewoon op tijd, met de jaargetijden en de jaar cyclus mee. En dat kan invloed op je hebben, maar wanneer je je er van bewust bent kan je er wat mee doen. Dan blijf je vanuit je hart leven voor jezelf en alles om je heen.
Liefs,
