Je moet ze willen zien, je moet ervoor open staan. Anders zie je ze niet en ga je eraan voorbij. Het gros van de mensen zien ze niet, de tekens die het universum ons stuurt. Soms zijn het waarschuwingen, soms herinnering en soms een voorbode voor iets positiefs. Maar ze zijn er altijd, de tekens.
En het zijn er veel want ze komen in alle soorten en maten. Afhankelijk van wat jij op dat moment nodig hebt. Ze komen in de vorm van personen, van gebeurtenissen, van uitspraken, van weer, van een boek dat je krijgt, echt van alles. En je gaat er makkelijk aan voorbij. Vaak zie je de tekens ook pas wanneer je terug kijkt.
Zo ook gisteren. Ik realiseerde me ineens wat er de afgelopen weken allemaal gebeurt was en waarom bepaalde dingen niet gebeurt waren. Waarom ik al twee weekenden een dag ziek op bed lag en waarom die ene heks dat zaterdag tegen me zie. Ineens viel het kwartje.
’s Ochtends had ik al mijn paarse polsband om gedaan, ik voelde een enorme behoefte aan wijsheid. Zondag had ik, net als het weekend ervoor op zaterdag, voor een groot deel in mijn bed doorgebracht. Ik realiseerde dat dat niet voor niets was. Ook het feit dat de boswandeling met moeder van school voor de tweede keer werd afgezegd, was niet voor niets. Ik heb behoefte aan rust. Het is tijd om een stapje terug te doen en tijd voor mezelf te nemen. Een paar weken geleden had ik al een poging gedaan, maar die was niet gelukt. Ik was toch aan het werk gegaan.
Tijdens het zomerfeest van afgelopen zaterdag sprak ik met een andere heks. Ik vertelde haar dat er zich nog niemand had ingeschreven voor de “Maak je eigen Kruidenthee” workshops. Toen zei zij: “Nee joh, dat is toch ook meer iets voor het najaar? De mensen gaan nu naar buiten, in het najaar willen ze lekker binnen workshops enzo doen.” Eerst gaf ik haar in gedachte ongelijk, maar gisteren realiseerde ik me dat ze gelijk had. Ik realiseerde me ook dat ik geduld moet hebben en niet te veel te gelijk moet willen.
Als kers op de taart kreeg ik vandaag de bevestiging van wat ik van binnen voel. Iemand die ik volg, deed een tarot trekking voor de maan juli. En de kaart die ze trok, was de kaart voor rust en in jezelf keren. De kaart liet ook zien dat dat zijn vruchten af zou werpen. Geduld is een schone zaak zullen we maar zeggen.
Met al deze wijsheid in pacht, ben ik voor mezelf een plan gaan maken. Ik ga meer tijd vrij maken in mijn agenda de komende periode om de dingen te doen waar ik energie van krijg. Mijn boswandelingen worden langer en ik ga mijn rok afmaken. Daarnaast ga ik meer mediteren en yoga doen. Dat brengt mij rust en aard me. Ook ga ik meer mijn aard technieken gebruiken gedurende de dag. Zo heb ik bijvoorbeeld geaard voordat ik aan dit blog begon. Allemaal relatief kleine dingen die o zo belangrijk zijn voor mijn gevoel van welzijn.
De laatste weken heb ik me weer een beetje laten leven, maar nu pak ik het heft weer in handen. Vanavond in het nieuwe maan en is het de tijd om deze plannen op papier vast te zetten. Om het doel op te schrijven en te zorgen dat het doel gehaald wordt. Ik ben er klaar voor om lief te zijn voor mezelf. En jij?
Leef vanuit je hart.
Liefs,
