Mijn hoofd is vol, er kan niets meer bij. Er gebeurd veel en er is veel te doen. En dan nog proberen om alles bij te houden en niets te vergeten. Dat is op een normale dag al een uitdaging, maar nu met alle feestdagen voor de deur helemaal.
Het is lastig om alles bij te houden. Werken, school, kinderen, feestdagen inkopen, feest organiseren, noem maar op. Er lijkt in deze tijd geen einde aan te komen. Alles lijkt ook door elkaar te lopen. Dan weer dit en nu weer dat en dat is niet goed.
En ik zal niet de enige zijn. Het zal jou ook wel overkomen zijn dat je dingen bijna vergeet of dat er even wat verkeerd gaat. Gewoon omdat je te veel aan je hoofd heb en je even niet kan concentreren op wat je aan het doen ben. En dan gebeuren er kleine ongelukjes die je weer bij de les brengen.
Gisteren had ik nog twee van die ongelukjes, gewoon omdat ik er met mijn hoofd niet bij was. Dus nu een snee in mijn duim en een brandwond op mijn pols. Vanmiddag gingen ook mijn ogen dicht. Ik wil gewoon te veel te gelijk doen in mijn hoofd.
Tijd voor actie anders gaat het de komende weken niet goed komen. Even een mentale checklist nagelopen. Voor het Sinterklaas feest thuis is alles bijna geregeld. Alleen nog afstoffen en zaterdag de spullen klaar zetten. Voor mijn werk ga ik volgende week de komende weken doorplannen. Dan weet ik precies wat ik de komende drie weken ga doen en dan hoef ik me daar ook geen zorgen oven te maken. Voor school is nog niet alles helder voor mij, daar moet ik nog even voor gaan zitten deze week. Even alles op een rijtje zetten.
Even een plan maken zoals dit, geeft al rust. Je deelt alles op en maakt het overzichtelijk voor jezelf. Overzicht zorgt dat je weet waar je aan toe bent. Je weet waar de knelpunten zitten en wat al op orde is. Met de dag leven is oké, maar planning hebben zorgt dat je verassingen ook de ruimte kan geven als dat nodig is.
Maar stap 1 in mijn plan is morgen eerst in het bos gaan wandelen. Dat helpt me altijd de dingen helderder te zien en het laat obstakels vaak als sneeuw voor de zon verdwijnen. In die rustig natuurlijke omgeving laadt ook mijn batterij weer op. De energie van het bos doet mij goed, ik merk dat ik het echt nodig heb.
En, jij? Wat doe jij als je hoofd vol is?
Leef vanuit je hart.
Liefs,
