In november werd ik verkouden wat resulteerde ik regelmatig en veel hoesten. Eind november was deze verkoudheid zo goed als over en daar was ik heel blij mee. Ik gaf mijn laatste workshop en keek er naar uit om mijn werkzaamheden af te bouwen richting de kerstvakantie. Dat mocht niet zo zijn, op de laatste dag van november kreeg ik griep. Hoge koorts en veel hoesten gingen gepaard met dit virus. Na vier dagen begon ik eindelijk op te knappen, maar mijn lichaam had een flinke klap gehad.
Na een week ging het nog niet beter, eigenlijk ging het steeds slechter. Ik bleef maar hoesten en kreeg het benauwd. Toch maar naar de huisarts en die constateerde een infectie in mijn longen. Aan de antibiotica en rust houden. Dat betekende weer mijn bed in voor een dag of 4. Op de vierde dag gebeurde er eindelijk wat, ik kon weer makkelijker adem halen en mezelf weer verstaanbaar maken. Eindelijk was er ruimte voor meer dan alleen maar hoesten en proberen adem te halen.
Er was weer tijd om na te denken. Waarom was dit gebeurd? Wat is de les die ik hier moet leren? Ik geloof namelijk dat alles een reden heeft. Dat ik in zo’n korte tijd verkoudheid, griep en een longinfectie achter elkaar kreeg, had niet alleen te maken met een verslechterd immuunsysteem. Daar zat meer achter. Het universum wilde mij wat vertellen alleen was de vraag wat.
Maar mijn lijf was uitgeput van het vechten tegen de virussen, ik ben nog steeds niet helemaal de oude, en mijn hoofd was nog niet helemaal helder. Het duurde dan ook een paar dagen voordat ik erachter was. De verkoudheid was voor mij al een teken om het rustiger aan te doen. Dat heb ik ook gedaan. Ik heb in de periode korter gewerkt, meer vrije tijd genomen. En de verkoudheid ging dan ook snel over. Maar waarom kreeg ik dan toch nog die griep net toen ik weer bijna oké was?
Loslaten en overgave. Niet alles onder controle willen hebben en niet overal met mijn neus boven op willen zitten. Allereerst moest ik mijn werk loslaten. Voor de dag dat ik ziek werd, had ik nog geen social media post klaar staan. Het eerst wat er door mijn hoofd schoot was ook: dat moet ik nog doen! Maar dat moest helemaal niet. Wat wel moest was rust houden en herstellen. Dat werk kwam later wel. In de kerstvakantie realiseerde ik me dat me ‘out of office’ niet aan stond. Jammer dan, dacht ik, eerst herstel en dan de rest.
Als tweede moest ik op het thuisfront alles loslaten en me overgeven aan de zorg van de ander en erop vertrouwen dat het goed komt. Iemand anders moest de kinderen naar school brengen en weer ophalen. Iemand anders moest eten koken. De was bleef even liggen maar ook die werd opgepakt. En ik had geen keus dan het gewoon te laten gebeuren. Eerst belette de koorts mij iets te doen en later mijn ademhalingsproblemen. Ik kon niets ander dan me overgeven aan mijn ziek zijn en alles loslaten.
Het ziek zijn heeft me ook inzichten gebracht over wat ik dit jaar ga doen, maar daar vertel ik jullie een andere keer over. Het nieuwe jaar ben ik in ieder geval gezonder begonnen dan ik het andere ben geëindigd. Ik ga nog meer zorgen dat ik de dingen doe die ik leuk vind. En vooral dat ik minder van mezelf moet.
Moet jij ook zoveel van jezelf?
Leef vanuit je hart.
Liefs,
