Heb je er wel eens over nagedacht dat de angst die jij ervaart je met de paplepel is ingegoten? We ervaren namelijk veel angst van onze voorouders. Sommige angsten gaan met de bloedlijn mee totdat iemand er iets aan doet.
Het gekke is dat er veel angsten zijn die normaal gevonden worden en dat er angsten zijn waarom mensen je uit lachen. Dat een vrouw ’s avonds niet alleen over straat durft, vinden we normaal. Dat is past bij het beeld van het zwakke geslacht zoals dat nog steeds leeft. Maar waarom zou een vrouw bang zijn om ’s avonds alleen over straat te gaan?
Wanneer iemand bang is voor spinnen, dan wordt daar vaak lacherig over gedaan. Dat vinden we gek. Hoe kan je nou bang zijn voor zijn klein beestje? Of wat dacht je van muizen? Als vrouw wordt je bijna geacht bang te zijn voor deze dieren. Nou, ik ben voor geen van beide bang. Ja, ik schrik wel eens van de onverwachte bewegingen van de dieren, maar dat maakt me niet bang. Ook zo’n leuke. Als vrouw wordt je bijna geacht bang te zijn voor deze dieren. Nou, ik ben voor geen van beide bang. Ja, ik schrik wel eens van de onverwachte bewegingen van de dieren, maar dat maakt me niet bang.
Tot grote ergernis van mijn dochter laat ik spinnen in huis vaak zitten. Zeker in de zomer, dan kunnen ze lekker de muggen opruimen. Heel nuttige dieren die spinnen. Met muizen ben ik minder blij. Die dieren hebben geen blaas en laten de hele dag hun urine lopen. Die heb ik liever buiten. Bij mij in de tuin zaten spitsmuizen, die heb ik ook gewoon laten zitten. Ze zijn op een gegeven moment vertrokken.
De angst is voor de persoon echt. Bagatelliseer de angst van een ander niet door dingen te zeggen als “Stel je niet zo aan” of een andere opmerking van gelijke strekking. Jij mag het niet begrijpen of de angst niet delen, maar dat maakt het voor de ander niet minder eng. Door zo’n opmerking te plaatsen kleineer je de ander en zijn angst. Dat helpt de ander niet van zijn angst af te komen.
Wanneer je oog in oog met een tijger staat, dan is je angst om aangevallen te worden reëel. Maar wanneer je bang bent voor je huiskat, dan is het verstandig om je toch eens af te vragen waarom dit is. Als kind ben ik gebeten door een hond en daarna was ik lange tijd bang voor honden. Want zo’n hond kon je blijkbaar zo maar bijten. Dus ging ik ze uit de weg. Tot ik een keer weer geconfronteerd werd met een hond die niet bijtte en die ik gewoon kon aaien. Toen kwam ik tot de conclusie dat niet alle honden zo maar bijten.
Wat ik deed was de confrontatie met mijn angst aangaan en zien dat er geen reden was om voor alle honden bang te zijn. En zo zijn er meer angsten die niet gegrond zijn. Angsten die ontstaan zijn in ons hoofd door jezelf steeds maar af te vragen: Wat als?. En weet je dat het antwoord op die vraag altijd twee kanten op kan gaan? Wat als er geen geld op mijn rekening staat? Maar wat als het wel zo is?
What if I fall? But darling, what if you fly? Je tegen laten houden door wat er misschien gaat gebeuren is de grootste belemmering in je leven. Breek door je angst en ga doen wat je hart je ingeeft. Makkelijk gezegd, ik weet het, maar de beloning aan de andere kant is groot. Kijk je angst in de ogen. Probeer erachter te komen wat er aan de grondslag van je angst ligt. Soms gaat dit ver terug, soms is het recent. Het waarom geeft je namelijk de tools om van je angst af te komen.
Mediteren kan helpen om er achter te komen waar de angst vandaan komt. Ga rustig zitten, maak je hoofd leeg maar houd de vraag “Waarom ben ik bang voor …” in je gedachten. Concentreer je op je ademhaling en stel je open om het antwoord te ontvangen. Realiseer je waarom je bang bent en schrijf het op.
Nu je weet waarom je die angst hebt, kan je er wat aan doen. Eerst bedankt je de angst voor de lessen die hij je geleerd heeft. Dan kijk je wat je eraan kan doen om de angst het hoofd te bieden. Bijvoorbeeld door dagelijks de rekening te bekijken, toch die hond te aaien, die spin te vangen en buiten te zetten. Vaak is het gewoon weg doen genoeg om je angst weg te nemen. Natuurlijk zijn er ook angsten die meer werk nodig hebben, misschien is het in zo’n geval slim om met iemand te praten die je kan helpen.
Nu je je angst hebt overwonnen, kan je er met een klein ritueel definitief afscheid van nemen. Schrijf je angst op een stuk papier en neem er afscheid van. Bedankt de angst en steek het papier in de brand met een kaars of gooi het papier in het vuur. Terwijl je je angst zo ziet verbranden, denk je aan de vrijheid die je leven zonder die angst nu brengt. Voel het in je hele lijf. Dat heb je toch maar mooi voor elkaar gekregen!
Leef vanuit je hart.
Liefs,
