Soms heb je plannen, wil je dingen doen, maar daar denkt het universum dan anders over. Dan gaan de dingen niet zoals gepland en kan je twee dingen doen: tegen de stroom in zwemmen of je door de stroming laten meevoeren. Vorige week kon ik mijn hele planning uit het raam gooien, vanaf maandag liep alles meteen anders dan gedacht.
Die maandag werd mijn dochter geopereerd, het gat in haar trommelvlies is dichtgemaakt. Van te voren wisten we dat dit een dag opname zou worden, wat betekend dat je na je operatie weer naar huis kan op het moment dat je je goed (genoeg) voelt. ’s Ochtends om 07:30 uur mochten wij ons al melden. Mijn gedachte was dat we rond lunchtijd weer naar huis zouden gaan. Helaas, dat liep anders. Rond lunchtijd was de operatie van mijn dochter pas klaar en ze was zo misselijk van de narcose dat we pas aan het einde van de middag groen licht kregen om naar huis te gaan.
De volgende dag, dinsdag, waren we beide erg moe en zijn we samen weer het bed in gedoken nadat we mijn zoon naar school hadden gebracht. Het ziekenhuisbezoek had er behoorlijk ingehakt. Omdat mijn dochter zo’n last had gehad van de narcose en nog steeds niet helemaal fit was, besloot ik haar thuis te houden tot na het bezoek aan de arts de volgende dag.
Tijdens het bezoek aan de arts op woensdag kregen we te horen dat mijn dochter een week niet naar school mocht! De wond achter haar oor was te groot en moest eerst goed genezen voordat ze weer naar school mocht. Oeps, die had ik niet zien aankomen. Daarnaast moesten er ook 3 keer per dag medicijnen toegediend worden.
In plaats van me tegen de situatie gaan verzetten om krampachtig toch aan het werk te gaan en me met alle geweld aan mijn planning houden, maar ik besloot om met de stroom mee te gaan. When life gives you lemons, make lemonade! Met andere woorden maak het beste van de situatie.
Mijn dochter mocht een week niet naar school. Nu kon ik allerlei dingen gaan regelen om mijn werk mogelijk te maken, maar ik besloot eens te kijken waarom ik de gelegenheid kreeg om tijd met mijn dochter door te brengen. Waarom ik deze extra rust kreeg. Ik was moe en ondanks dat het voorjaarsvakantie geweest was, en ik een week vrij was geweest, was ik nog steeds niet uitgerust. Het universum gaf me dus extra tijd om rustig aan te doen. Het was niet een tijd om te creëren (werken) maar om me te laten inspireren (ontspannen).
Daarnaast had mijn dochter ook tijd nodig om weer tot zichzelf te komen. De operatie had er behoorlijk in gehakt. Niet alleen de narcose maar ook een oor dat raar aanvoelde. Eerst was het twee dagen ingepakt en hoorde ze slecht. Toen het verband eraf was, was er nog een pijnlijke wond en de genezing daarvan kostte veel energie. Meer dan zij wilde toegeven, met als gevolg dan ze oververmoeid raakte en wel moest rusten. En daar had ze moeite mee, ze was vaak boos en heel opstandig.
Voor mij was dat ook vermoeiend, wanneer ik eerlijk was had ik weinig energie om te werken. Was ik toch tegen de stroom ingegaan dan had met dat duur kunnen komen te staan. Maar ik besloot limonade te maken van de citroenen en het beste te maken van de situatie. Dat resulteerde in veel lezen, rust en quality time met mijn dochter. En dat is heel wat waard.
Liefs,
